Klasa Eliksirów

Lola dostała szlaban. Rozlała cały kociołek wywaru wywołującego euforię na szatę koleżanki, trochę spaliła, a Mary Susanne poparzyła. Jednakże Lola nie zrobiła tego specjalnie przecież, no gdzieżby. Lubiła swoje koleżanki, tylko one znosiły jej oddech. Tak, czy siak, czy owak, po kolacji przebrała się w szatę, założyła zakolanówki i skróciła nieco spódnicę, po czym wyszła z lochu Slytherinu, kierując się w stronę klasy do eliksirów. Tutaj miała się stawić, było całkiem, całkiem niedaleko. Po kilku minutach zapukała do drzwi, a usłyszawszy zaproszenie, weszła tam.

Pan Alfons Klemens Kovalsky siedział w swojej ulubionej klasie, czyli klasie eliksirów, układając pióra do pisania tak, aby aby żadne nie wystawało poza jego biurko. To było jedno z jego ulubionych zajęć, chociaż trochę objawiało nerwicę natręctw naszego kochanego profesora. Podobno jakaś uczennica miała dzisiaj u niego odbywać szlaban..no cóż, nie można powiedzież, że był zły, on kochał uczennice. I uczniów. Szczególnie tych małych.
Kiedy usłyszał cichutkie pukanie do drzwi, wyprostował się, przyjmując pozę statecznego profesora. Nie wyszło mu no ale. Poprosił o wejście i paczy, a tu ... LOLA. To jedna z jego bardzo ukochanych uczennic, miała u niego same szóstki i to nie tylko za ładne oczy.
- Ee..Witaj Lola. - chciał być takim maczo nauczycielem, ale znów nie wyszło.

Lola lubiła szlabany u Alfonsa. Często dokuczała, aby je dostać, bo takie fajne. Podobały jej się. Robili takie fajne rzeczy, które jej się podobały. Nie odczuwała tego jako kary, były fajne. Lola z podziwem spojrzała na nauczyciela i skłoniła się głęboko z szacunkiem, jednocześnie dygając jak przystało na damę. Jednocześnie o mało się nie przewróciła, a spódniczka podjechała trochę do góry.
Lola była dobra z eliksirów. Wszyscy się dziwili,że miała takie dobre ocenki.
-Dobry wieczór, panie psorze! - zawołała Lola, siadając na pierwszej ławce.